عشق...

یک روز ازدواج میکنم زن زندگی کَسِ ديگه ای میشم براش غذای مورد علاقه شو درست میکنم خونه شو تميز میکنم عصرای بارونی سر میزارم رو شونه هاش و میزارم ازم آرامش بگیره موهامو همون رنگی که میخواد میکنم همونجوری که میخواد آرایش میکنم و لباس میپوشم هم قدمش میشم هم حرفش میشم هم خوابش میشم اما... همدلش نه! خیالت راحت هنوز دلکم تویِ جیبِ همون پیرهن سرمه ایت جامونده یعنی جرأت نکردم بیام ببرمش که نکنه دوباره بیشتر از این پاگیرت بشم اما جانِ عزیزت مادر بچه هاش که شدم خودت بیا و پسش بده طفلکی هام رو باید با عشق بزرگ کنم! یک ساعت_فکر راحت...